Οι θέσεις μας για το πολιτικό σύστημα |
|
Επικήδειος των λέξεων |
Wednesday, 03 October 2012 10:29 |
(Γράφει ο Γιώργος Πίτσος)
Προσπαθώ να βάλω δυο σκέψεις στο χαρτί. Τα άρθρα σκουντάνε τα ρήματα, τα επίθετα γυρίζουν την πλάτη στα ουσιαστικά. Δεν βγαίνει νόημα. Γράφω, σβήνω και η οθόνη αναβλύζει φορμόλη. Πεθαμένες λέξεις.
Ανασύσταση , ανασύνθεση, ανασυγκρότηση. Ανάθεμα κι αν σημαίνουν κάτι όλα τούτα. Κι όταν εκφέρονται απο λερωμένα χείλη ακόμα χειρότερα. Αυτοί που σε χρόνο ρεκόρ για τα ιστορικά δεδομένα διέλυσαν, εκμεταλλεύτηκαν, λοιδωρησαν και προσποριστηκαν κάθε συλλογικό κεκτημένο, τις συκοφαντούν εν τοις πράγμασι.
Κεντροαριστερά, σοσιαλδημοκρατία, εκσυγχρονισμός. Να βάλουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα δηλαδή. Εχουν όλα ειπωθεί. Κι είναι τόσο, μα τόσο τραγικά κενά. Οι κήρυκες της νέας αλλαγής δίνουν αγώνα τιτάνειο για να συντηρήσουν τις υπάρχουσες ισορροπίες που θα τους κρατήσουν στα ηνία των μελλοντικών εξελίξεων. Οι θύτες προβάρουν την λεοντή του σωτήρα. (Μην ξαφνιαστουμε αν ακουστεί πως " ήρθε η ώρα των καραμανλοσημιτηδων ".)
Εκσυγχρονισμός , μεταρρυθμίσεις, ανανέωση. Ήμουνα νιος και γέρασα με τα πεπραγμένα της γενιάς του Πολυτεχνείου, της γενιάς της αλλαγής κι άλλα ένδοξα golden boys και πανεπιστημιακούς κήνσορες. Νισάφι πια με την μονομανή αυθεντία. Όσο βασιλεύουν οι κρατικο-συνδικαλιστές, το τραίνο της προόδου θα μένει κολλημένο στις ράγες του αδαμάντινου ΟΣΕ (σε όσες δεν έκλεψαν ακόμα οι Ρομά και οι υπεργολαβοι του).
Συλλογικότητα, αγώνες, συνευθύνη. Βασικές αρχές της προοδευτικής παράταξης. Όλοι έχουμε τη φωλιά μας χεσμένη. Εξακολουθούμε να κοινωνικοποιούμε τις ευθύνες μας επιδιώκοντας να ιδιωτικοποιήσουμε κάθε πιθανό όφελος. Αγανακτισμένοι φοροδιαφεύγοντες.
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. (Λουιτζι Πιραντελλο). Ερμηνεύουμε τα πάντα υποκειμενικά. Ακόμη και τη δημοκρατία. Χιλιάδες παραδείγματα. Οι φαρμακοποιοί δεν δίνουν φάρμακα εκβιάζοντας. Στα συρτάρια τους όμως στιβάζονται χιλιάδες βιβλιάρια ασφαλισμένων που χρησιμοποιούσαν για παράνομες συνταγογραφήσεις. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, που πληρώνονται απο τους φορολογουμένους δεν δέχονται αξιολόγηση. Ο ΟΣΕ καθημερινά υπερχρεώνεται αλλά οι κλειδούχοι καλύτεροι από πυρηνικούς επιστήμονες. Οι τράπεζες , πάντα κερδοφόρες, στραγγαλίζουν με ληστρικά επιτόκια την αγορά. Ο πρόεδρος του κοινοβουλίου μας απειλεί με τα αχαμνά του. Τα κόμματα χρωστάνε ένα σκασμό λεφτά, αλλά δεν ενημερώνουν που και πως ξοδεύτηκαν. Οι χρυσαυγίτες εφαρμόζουν την δημοκρατία με το στυλιάρι.
Πρέπει να πάμε παρακάτω. Χωρίς πολλά λόγια. Οχι άλλες αμφίσημες, πλουμιστές λέξεις. Απλές, κοινές παραδοχές.
Νέο πολιτικό σύστημα. Άμεσα αντιπροσωπευτικό με δυο θητείες παντού για όλους. Οι πολιτικοί του σήμερα είναι ήδη παρελθόν. Νέοι άνθρωποι , νέες καινοτόμες ιδέες.
Πως θα γίνει αυτό? Υπάρχει η αναγκαιότητα ενός νέου πολιτικού σχηματισμού. Μια ανοιχτή, χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς, κατ αρχήν συνεύρεση. Θες να το πεις ανοιχτό συνέδριο αρχών? -καλώς. Μην ξεχνάς όμως τα παραπάνω. Όχι αφαιρετικές μπουρδολογιες. Λόγια σταράτα. Σχέδιο με συγκεκριμένα βήματα. Ένα, δύο , τρία. Για την ανάπτυξη, την οικονομία, το πολιτικό σύστημα, την δίκαιη κατανομή.
Στρατηγικός στόχος μια Δημοκρατία Αρχών.
Η κοινωνία πρέπει να ξεκολλήσει. Ας σηκώσουμε το μερίδιο της αυριανής μέρας που μας αναλογεί.
Γιώργος Πιτσος (Π 80).
|
Last Updated on Friday, 02 August 2013 13:27 |